Snacken op locatie

Friet-uurtje
 

Verkoop van friet: 

Friet is te koop in de snackbar (patatzaak in de Hollandse volksmond, friettent en frietkraam in Zuid-Nederland), de Snackwagen of de frituur (ook wel frietkot in Vlaanderen) en de cafetaria, en is een populair bijgerecht in restaurants en eetcafés. Traditioneel wordt friet geserveerd in een puntzak; deze is makkelijk af te scheuren zodat je handen niet vuil worden van de mayonaise (België en Nederland) of een oude krant (Engeland). Tegenwoordig wordt ook vaak een plastic of kartonnen bakje gebruikt. Maar, niet bij het Friet-uurtje wij serveren in een echte puntzak

Voorgebakken friet is te vinden in het vriesvak van de meeste supermarkten. Sommige soorten zijn geschikt om af te bakken in de oven. Sinds een aantal jaren zijn er frieten te koop die in de magnetron (microgolfoven) bereid kunnen worden.
Ook zijn er frieten die minder frituurvet opnemen en daarmee minder ongezond zijn.

  

Verantwoord frituren:

Frituurvet bevat voornamelijk verzadigd vet. Frituurolie daarentegen bevat veel meer onverzadigde vetten en deze zijn van nature gezonder. Onder de slogan verzadigd vet = verkeerd ; onverzadigd vet = oke wordt op dit gezondheidseffect gewezen door het Voedingscentrum. Cafetaria en Snackwagens schakelen steeds meer over op gezondere frituurolie, zij zijn te herkennen aan het logo Verantwoord Frituren.

  

Aardappels voor friet:

De meest gebruikte aardappels voor friet zijn ‘melige’ aardappelen (zo genoemd wegens hun hoge zetmeelgehalte). De bekendste daarvan is het bintje. Dit is geschikt als frituuraardappel omdat het een lange vorm heeft, de ogen aan de oppervlakte liggen en het de juiste samenstelling heeft. Bovendien kunnen de kleinere aardappels gebruikt worden als kookaardappel. Het bintje is vrij bevattelijk voor ziekten, zodat vrij veel bestrijdingsmiddelen nodig zijn. Andere aardappelrassen die geschikt zijn voor friet zijn: Agria, Première, Santé en Victoria.

Aardappels mogen voor verwerking tot friet niet te koud bewaard zijn, omdat er dan te veel suikers gevormd worden, waardoor de frieten tijdens het frituren donkerbruin kleuren. Dit kun je oplossen door ze te blancheren en ze daarna onder koud water te spoelen en te drogen, wat ervoor zorgt dat het suikergehalte gereduceerd wordt en de frieten niet meer zo bruin kleuren.

  

Soorten friet:

Friet is er in verschillende diktes vanaf 6 mm tot wel 15 mm.

Belgische frieten  

Pommes frites  

Fish and chips

  

Belgische frieten:

De frieten worden twee keer gebakken. Een eerste keer gaan de frieten het frituurvet of frituurolie (van ongeveer 160 °C) in om voorgebakken te worden. Tijdens die voorbak (5 à 6 minuten) wordt de rauwe aardappel vooral gekookt en niet zozeer gebakken, waardoor de aardappel een groot gedeelte van zijn vocht verliest. Na die voorbak laat men de frieten een half uur rusten, waarna ze in frituurvet (of -olie) van 180 °C gebakken worden tot ze een mooie goudbruine kleur hebben. Voorgebakken frieten ("diepvriesfrieten") zijn verkrijgbaar die dan nog maar één keer gebakken hoeven te worden. Belgische frieten hebben meestal een dikte van 10 tot 13 mm.  

  

Markt patat:

Zie ook Belgische Frieten

 

de “echte markt patat” word echter niet in vet gebakken    maar in Olie voor een mooie droge patat met een goud bruine kleur de echte markt patat heeft een dikte van 11 tot 14 mm En word geserveerd in een grote puntzak met een goeie klodder saus naar keuze. Maar, meestal gegeten met fritessaus of mayonaise

 

Franse pommes frites:

Franse allumettes zijn zeer dunne patates frites die eenmalig gebakken worden (in tegenstelling tot andere friet die eerst wordt voorgebakken op een lagere temperatuur).

Tijdens het begin van de Irakoorlog is er in Amerika sprake van geweest om de naam 'Frans' te veranderen in 'Freedom', omdat Frankrijk tegen de oorlog was.

  

Engelse chips:

Engelse frieten (chips) zijn dikker dan de Belgische friet en worden vaak ook gewoon in de pan gebakken in plaats van gefrituurd.
Meestal heeft het vet ook een lagere temperatuur dan in Nederland en België,
waardoor de Engelse chips niet dichtschroeit en daardoor veel meer vet opzuigt
(soggy chips).

 

In het Verenigd Koninkrijk:
is het de gewoonte de chips te bestrooien

met zout en azijn en dan  te eten met vis:
the fish & chips is er ongemeen populair
als fastfood.

 

Tot zover de Geschiedenis van de Friet